Anksiyete Hayatımı Mahvetti. Sonra Bu Yeni El Tipi Anksiyete Rahatlatma Cihazını Buldum... Ve Her Şey Değişti!

Birkaç ay önce, gece ortasında ölüyormuşum gibi korkunç bir hisle uyandım.

(Spoiler uyarısı: Şu anda iyiyim. Aslında, bu kabus gibi akşam bana gerçekten sonsuza kadar kaygımdan kurtulma fırsatı verdi... Sana birazdan nasıl olduğunu anlatacağım.)

Paniğe kapılarak, uyuyan kocama baktım.

“Canım, uyan,” dedim ve onu titreyerek uyandırdım. “Kalp krizi geçiriyormuşum gibi hissediyorum.”

“Ne? Kalp krizi mi?!” diye sordu.

Gözlerini ovuşturdu ve sonra bana baktı...

“Aşkım, kalp krizi geçirmiyorsun,” dedi.

“Nasıl biliyorsun?!” neredeyse bağırdım. “Bu farklı. Ne kadar sıkı denesem de derin nefes alamıyorum - cildim terli, göğsüm sıkı, kollarımda keskin ağrılar hissediyorum.

Bir an için tereddüt etti. Ve dürüst olmak gerekirse... Ben panik içindeyken, onu bu kadar sakin olması için suçlayamazdım. Bu, kalp krizi geçirdiğimi düşündüğüm ilk kez değildi. Ama bu sefer çok gerçek hissettirdi!

Tanrı aşkına, hepsi gerçek hissettiriyordu. Her seferinde o panik ve kaygı haline ulaştığımda, “tüm resmi” gözden kaybediyordum. Kaygımdan unutuyor, kendimi tekrar ölüyormuşum gibi ikna ediyordum...

Aslında, kaygım o kadar kötüleşmişti ki, panik atak geçireceğimden korktuğum için sosyal ortamlardan kaçınmaya başlamıştım. Sonra sosyal ortamlardan kaçınmanın beni daha da sinirli hale getirdiğinden endişelenmeye başladım... Ve farkına varmadan, yine kaygı dolu bir kısır döngüye sürüklendim.

Bu anlarda, temelim kaybolurdu. Gerçeklik duygumu yitirirdim. Ve birçok kez, o gece yaşanan gibi garip, rahatsız edici, utanç verici anlara yol açardı...

Yataktan çıktı ve şöyle dedi: "Tamam, gidelim. Gerçekten kalp krizi geçiriyorsan, acil servise gitmemiz gerekiyor."

Benimle ilgilenmekten mutlu oldu, ama kalp krizi olduğunu düşünmediğini anlayabiliyordum. Ama başka ne yapacağımı bilmiyordum. Korkmuştum. Bu yüzden çocuklarımızı uyandırdık, arabaya yerleştirdik ve hastaneye gittik.

Acil serviste iki saat geçirdik. Testler yapıldı, kanım alındı ve hatta röntgen çekildi. Sonunda doktor içeri girdi ve şöyle dedi: “Herhangi bir kalp sorunu belirtisi yok.”

Ve tahmin et ne oldu? Benim semptomlarım, iyi olduğum söylendiğinde birkaç dakika içinde kayboldu.

Neredeyse sinirlendim... çünkü bu, kaygımın gerçekten kafamda olduğu anlamına geliyordu. Neredeyse bir şeylerin yanlış olduğunu istemiştim - çünkü bana düzeltmem gereken bir şey verecekti!

Bunun yerine, fiziksel olarak iyi hissederek hastaneden ayrıldım... ama zihinsel olarak tükenmiş ve ailemi bu stresli sıkıntıya soktuğum için utanmıştım.

Gözlerimde yaşlarla, kocama özür diledim ve “Haklısın. Korku ve kaygı sorunum var ve yardıma ihtiyacım var.” dedim.

Ertesi gün, kız kardeşimi ve çocuklarını hastane ziyaretim hakkında bilgilendirmek için çağırdım. Yıllardır kaygıyla mücadele ediyordu, bu yüzden onun görüşünü istedim. Bana birkaç ay önce kaygı ilacı almaya başladığını söyledi.

“İşe yarıyor mu?” diye sordum.

Bana sanırım işe yaradığını söyledi... ama aynı zamanda birçok yan etkisi vardı. Bir terapiste gittiğini ve bu durumun da yardımcı olduğunu söyledi.

İkisini de düşündüm... ama kaygı ilaçlarının ve antidepresanların olumsuz yan etkilerini araştırdıkça daha da korktum! Her yıl yanlışlıkla kaygı ilaçlarını aşırı dozda alarak 10.000'den fazla insanın öldüğünü bilmiyordum.

İlaçlar sadece tehlikeli değil, aynı zamanda bağımlılık yapıcı ve hatta sarhoş edici olabilir. Kaygı ilaçlarının en popüler formu olan benzodiazepinlerin, alkol tüketimine benzer etkileri vardır. Ve bunları birkaç bardak şarapla birleştirmek son derece tehlikelidir.

(Bu arada: Kaygısı olan insanlara onları öldürebilecek güçlü, tehlikeli bir uyuşturucu vermemizin garip hissettirmedi mi?!)

Kaygımı hafifletmek için sürekli “sarhoş” olmak istemiyordum, hatta reçeteyle olsa bile. Ve akşam yemeğinde bir kadeh şarap içmek istediğim için solunum sistemimin kapanmasından endişelenmek istemiyordum.

Bununla birlikte, terapi fikrini sevdim. Bu yüzden kaygıyla ilgilenen bir terapist aramaya başladım... ve işte hayatımı tamamen değiştiren bir şey keşfettiğim zaman.

Kız kardeşimle tanıştıktan kısa bir süre sonra, bölgedeki bir terapistle randevu ayarladım. Ona son panik atak hakkında ve ilaçları düşünme konusundaki endişelerimden bahsettim.

"Evet, ilaçlara ilk seçenek olarak başvurmam. Kaygıyı tedavi etmek için başka yollar var." dedi.

Farklı terapi yöntemlerini tartıştık ve her hafta buluşmaya karar verdik. Sonra asla unutmayacağım bir şey yaptı - masasından bir şey aldı ve elimi açmamı söyledi.

Bunu yaptığımda, elime küçük, oval şekilli bir cihaz yerleştirdi. Bir bilgisayar faresine benziyordu.

“Buna Chill Pill denir,” dedi. “Diğer hastalarımın bir kısmının ilaç kullanmadan endişelerini azaltmalarına yardımcı olan yeni bir icat. Kullanımı tamamen güvenlidir, bu yüzden terapimiz başlamadan önce denemeye başlayabilirsiniz, böylece geçici olarak işe yarayıp yaramadığını görebilirsiniz.”

“Hah?” diye sordum. “Nasıl işliyor?!”

“Elektroterapi Uyarımı kullanarak endişeyi azaltmaya yardımcı olur. Bilmiyorsanız, vücudunuz enerji ve elektrikle doludur. Bu cihaz, vücudunuzdaki ve zihninizdeki elektriği ve enerjiyi dengelemeye yardımcı olur.”

“Elektroterapi... ne?!” dedim, elime pürüzsüz cihazı alırken. Bana tuhaf geldi - ama nasıl çalıştığını açıkladıktan sonra aslında çok mantıklı geldi.

Stres ve anksiyetenin, beynimizdeki hormon ve nörotransmitter dengesizliği nedeniyle oluştuğunu açıkladı. Ve bu nörokimyasalların küçük elektrokimyasal sinyallerle kontrol edildiğini söyledi.

“Stres altındayken, elektrik aktivitesi düzgün çalışmaz ve hormon eksikliği oluşur. Bu, anksiyetenizi ciddi şekilde artırabilir... ve yeterince kötüyse, ölüyormuşsunuz gibi hissedebilirsiniz,” dedi.

“Bu sorunu düzeltmek için, Chill Pill'in beyninize küçük elektronik dalgalar yaydığını ve çeşitli nörokimyasalların stres öncesi durumlarına geri dönmesini sağladığını belirtti.”

Bana tuhaf geldi ve bir hile olup olmadığını düşündüm. Gerçek olması için çok iyi geliyordu...”

Ama umutsuzdum.

Öyleyse, “Peki, nasıl çalışıyor?” dedim.

Terapistim anlattığına göre, Chill Pill'i kullanmak çok kolay: Sadece elinizde tutmanız yeterli.

Açmak için, orta düğmeye basılı tutun ve Chill Pill'in yanmaya başladığını görene kadar bekleyin. Ardından nabız yoğunluğunu artırmak veya azaltmak için darbeyi ayarlayabilirsiniz.

Ana darbe, ortadaki büyük gümüş daireden çıkar. Bu yüzden sadece elini etrafına sar ve nabzı hissedene kadar beklersin. Ayrıca, boynun alt kısmı, bileğin iç kısmı, avuç içi üst kısmı ve uyluğun ön kısmı gibi vücudunuzun çeşitli bölgelerine yerleştirebilirsiniz - anksiyetenizin azaldığını ve vücudunuzun sakinleştiğini hissedene kadar.

Bir saatte tamamen şarj olur ve 20 saat boyunca şarjı korur, böylece tüm gün yanınızda taşımak kolaydır.

Chill Pill'i deneme şansım birkaç gün sonra eşimle bir iş konferansına Los Angeles'a giderken oldu. Ana salonun içine girerken yüzlerce insanı yürüyüp hoparlörlerde yüksek müzik duyduğumu hatırlıyorum.

O zaman kalbimin hızlanmaya başladığını hissettim...

“Oh hayır, yine mi!” diye düşündüm. Ama bu sefer cebimde Chill Pill vardı... o yüzden denemeye karar verdim.

Eşimin yanında oturacağım yeri buldum ve elimi görünmez şekilde yanıma indirdim. Yer daha da hareketlenirken Chill Pill'in yoğunluğunu artırdım.

Ve en çılgın şey oldu... Korkmadım!

Nefes almamın stabilize olmaya başladığını ve tüm vücudumun rahatlamaya başladığını hissettim. Düşündüm, “Bu gerçek mi oluyor?!”

Eşimle birlikte sunumu keyifle izleyebildiğim için sadece gülümsedim. İnanamıyorum - Chill Pill'i kullandığım ilk seferde anksiyetemi tamamen ortadan kaldırdı!

Bu günlerde, Chill Pill olmadan hiçbir yere gitmiyorum. İnsanların beni tuhaf bulacaklarını düşündüm, ama hemen hemen hiç kimse onu kullandığımı fark etmiyor - ve fark edenler bile aslında onu harika buluyor!

Terapimi hala sürdürüyorum ve anksiyetemi tamamen azaltmak için çalışmaya başladık... ama o arada, Chill Pill normal bir hayat sürdürebilmem için ihtiyaç duyduğum huzuru veriyor.

Biraz endişeli hissettiğim her an sadece onu alıp hemen sakinleşiyorum.

Dahası, onu kız kardeşime tanıttım... ve onun için de inanılmaz derecede etkili oldu. Hatta ona bağımlılık yapan anksiyete ilaçlarından kurtulmasına yardımcı oluyor!

İnsanlara denemeleri için bir sürü neden olduğunu söylüyorum... ve beğenmezlerse geri göndermelerini söylüyorum (şirketin 60 günlük para iade garantisi var). Chill Pill'in anksiyeteyi hafifletmenin en iyi yol olduğuna ikna olduğum sadece birkaç neden burada:

1. Doğal ve Bağımlılık Yapmayan: Kaygı genellikle ilaçlarla mücadele edilir. İlaçlar yardımcı olabilir, ancak ne yazık ki bağımlılık ve alışkanlık gibi yeni sorunlara yol açarlar. Chill Pill ile bir sorunu çözmek için başka bir sorun yaratmıyorsunuz. Bağımlılık yapmayan, alışkanlık yapmayan ve yan etkisi olmayan bir üründür.
2. Gizli. Chill Pill'i istediğiniz yere götürmek kolaydır ve kendinizi fark ettirmek zorunda kalmazsınız. Uçakta, sınıfta, arkadaşlarınız veya ailenizle takılırken, film izlerken, hatta bir toplantıda dahi. Çok gizli olduğundan, vücudunuzu sakinleştirdiğiniz anlarda dikkat çekme endişesi taşımanıza gerek yoktur.
3. Pratik ve Taşınabilir. Chill Pill, bileğinizin etrafına uzanan ve rahatlıkla sarılan bir lastik kılıf ile birlikte gelir. Onu çantanıza atın, gün boyunca bileğinizden sarkıtın veya cebinizden çıkarın; size uygun olanı yapın! Çok hafif ve pratik olduğundan her yere kolayca götürmek kolaydır.
4. Çok Para Tasarrufu Yapın. Chill Pill'e alternatif olarak ilaçlar, takviyeler ve terapi vardır. Bu alternatiflerin hepsi pahalıdır VE düzenli olarak para gerektirir. Ancak Chill Pill bir kez satın alınır. Sadece şarj etmeniz ve hazır olmanız gerekmektedir. Kaygıyla mücadele eden herkes için bu büyük bir maliyet tasarrufu sağlar.
5. Elektroterapi Uyarımı Güvenlidir: Bazı insanlar nasıl çalıştığını anlamadıkları için korkarlar. Bu yüzden sadece kaygıyı azaltmada ne kadar güvenli ve etkili olduğu hakkında tüm bu bilimsel dergiler olduğunu belirtirim.

Chill Pill satışa sunulduğundan beri talep patladı. Şu ana kadar 1.5 milyondan fazla ünite satıldı. Popüler talep nedeniyle şu anda stoklarda bulunmamaktadır.